Κυριακή 28 Μαΐου 2017

“Zeit”: Θέμα χρόνου το "ατύχημα" στο Αιγαίο.




Μια από τις πιο έγκυρες και πιο έγκριτες γερμανικές εφημερίδες με άριστη πληροφόρηση, η “Zeit”, έχει σήμερα (27.05.17) ως πρωτοσέλιδο: «Ελλάδα και Τουρκία- Επικίνδυνες Προκλήσεις». Η εφημερίδα αναφέρεται στις λεγόμενες «Dogfights» (αγγλ. Σκυλοκαβγάδες ή μάχες μέχρι θανάτου) αερομαχίες, οι οποίες, έχουν πολλαπλασιαστεί επικίνδυνα και έχουν πάρει σχεδόν τη μορφή αληθινών αερομαχιών. Σύμφωνα με την εφημερίδα, παίρνοντας υπόψη τη σωματική και ψυχική καταπόνηση των πιλότων και των δύο πλευρών, είναι θέμα χρόνου να συμβεί αυτό που οι Γάλλοι αποκαλούν «derapage-ένα λάθος, μια παρέκκλιση ή απώλεια ελέγχου».
Η ιστορία είναι γεμάτη με «derapage, λάθη, παρεκκλίσεις ή απώλειες ελέγχου» και η εποχή μας είναι «ιδανική» για κάτι τέτοιο και ευνοϊκή ακόμη και στο εσωτερικό της χώρας μας. Το 1914, λίγο πριν την κήρυξη του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου περιέγραφε ένας γερμανός τα συναισθήματα του πλήθους στο Βερολίνο: «κανείς δεν ήξερε το διπλανό του, αλλά όλοι διακατεχόμασταν από το ίδιο έντονο πάθος: πόλεμος και πάλι πόλεμος και ένα αίσθημα συναδέλφωσης»! .Κάπως έτσι ένιωσαν και πολλοί Έλληνες τον Οκτωβρη του 1940. Όταν η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια κάνουν την απόγνωση να βρει πάτο, η οποιαδήποτε «λύση», είναι για τον απεγνωσμένο, καλύτερη από τη «μη λύση».
Την ίδια ώρα ο ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών Σάμεχ Σούκρι σε συνέντευξή που παραχώρησε, στο περιθώριο της 2ης Διάσκεψης για τη Σταθερότητα και την Ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο, που πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο, διεμήνυσε ότι σύντομα θα λυθεί το θέμα της οριοθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου .
 Βεβαία εδώ πρέπει να διευκρινιστεί  ότι εάν γίνει τμηματική ρύθμιση των θαλασσίων ζωνών (υφαλοκρηπίδα, Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) στην Ανατολική Μεσόγειο μόνο μεταξύ τριών ή τεσσάρων κρατών (Ελλάδας, Αιγύπτου, Κύπρου, Ισραήλ), δε θα είναι λειτουργική αλλά η ρύθμιση πρέπει να είναι συνολική.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση της ΑΟΖ της με την Αίγυπτο, το αντίθετο μάλιστα επιβάλλεται, αλλά η αδυναμία εξεύρεσης λύσης με την Τουρκία προκαλεί προβλήματα.
Έτσι το επιθυμητό και ιδανικό είναι για να υπάρξει απροβλημάτιστη αξιοποίηση τν ΑΟΖ είναι όλες οι χώρες της περιοχής (Τουρκία, Ελλάδα, Κύπρος, Συρία, Λίβανος, Ισραήλ, Αίγυπτος Λιβύη και Ιταλία) να συμφωνήσουν.
Το πρόβλημα για την Ελλάδα, σε αυτή τη ρύθμιση των θαλασσίων ζωνών, είναι να συμπεριληφθεί και το νησιωτικό συμπλέγματα του ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ, ως τμήμα της ελληνικής ΑΟΖ.
Αλλά για το θέμα αυτό, θα πρέπει να υπάρξει καταρχήν συμφωνία της Ελλάδας με την Τουρκία, που δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
 Στη νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (του 1982) αναφέρεται ρητά στο άρθρο 121, ότι όλα τα νησιά που κατοικούνται, δηλαδή που έχουν οικονομική ζωή, διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Άρα, σύμφωνα με το Δίκαιο για την Σύμβαση της Θάλασσας (Montego Bay, 1982), το ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ έχει ΑΟΖ.
Στην  περίπτωση όμως του Καστελόριζου, η Άγκυρα  ισχυρίζεται ότι «δεν είναι δυνατόν ένα τόσο μικρό νησί μπροστά από τις τουρκικές ακτές, να έχει ένα τόσο μεγάλο κομμάτι υφαλοκρηπίδας ή ΑΟΖ».
Προβάλει έτσι το επιχείρημα ότι το σύμπλεγμα των 14 νησίδων-βραχονησίδων της περιοχής του Καστελόριζου (κατοικούνται οι νησίδες Μεγίστη, ΡΩ, Στρογγύλη) διέπεται από «ειδικό καθεστώς», των αποκομμένων νησίδων που επικάθονται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Άρα, τα νησιά αυτά δεν διαθέτουν ούτε ΑΟΖ, ούτε και έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα, υποστηρίζει η Άγκυρα!
Η Τουρκία, ισχυρίζεται επίσης, ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσει, ότι το Καστελόριζο ανήκει στην Ελληνική ΑΟΖ, που ως έννοια είναι υπέρτερη της υφαλοκρηπίδας.
Η ΑΟΖ είναι οικονομική και όχι γεωλογική έννοια, όπως η υφαλοκρηπίδα. Αυτός είναι ο λόγος που η τουρκική διπλωματία επιμένει να μιλάει για υφαλοκρηπίδα στην περιοχή του Καστελόριζου.
Η Ελλάδα, μπορεί πάντα να προχωρήσει για εσωτερική κατανάλωση μονομερώς στην ανακηρύξει της  ΑΟΖ της, στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται  και το Καστελόριζο.
Στην περίπτωση που η Τουρκία αντιδράσει με πολιτικά μέσα, η υπόθεση θα παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο. Αν όμως επιλέξει την αντίδραση με στρατιωτικά μέσα, τότε, θα υπάρξουν σοβαρά προβλήματα.
Ένας λόγος που δεν οριοθετείται η Ελληνική ΑΟΖ (ο όρος "προκήρυξη ΑΟΖ" διεθνώς δεν υπάρχει, είναι Ελληνικό εφεύρημα), είναι το γεγονός ότι η διέλευση αγωγών φυσικού αερίου (π.χ. του EastMed) από διεθνή ύδατα είναι πιο εύκολο να γίνει, αφού δεν χρειάζονται ειδικές άδειες από τα κράτη από τις ΑΟΖ των οποίων περνάει. Το θέμα αυτό αφορά και την Ελλάδα και τη Κύπρο που δεν έχουν οριοθετήσει τις ΑΟΖ τους. (Βλέπε αγωγό Ισραήλ).
Επί πολλά χρόνια αναφερόταν στα ΜΜΕ της διαπλοκής και των θαλασσοδανείων, ότι στην Ελληνική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα δεν επιτρεπόταν έρευνα για υδρογονάθρακες  από άλλο κράτος, όμως η αλήθεια ήταν άλλη. Η Ελλάδα δεν μπορούσε να το επιτρέπει ή να το απαγορεύει αυτό αλλά ούτε και να προκηρύττει οικόπεδα εξόρυξης υδρογονανθράκων στην Ελληνική ΑΟΖ, γιατί αυτά ήταν σε διεθνή ύδατα, τα οποία ξεκινούν μετά τα 6 ν,μ, από τις ακτές, αφού η Ελληνική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα δεν ήταν και δεν είναι οριοθετημένη με χάρτη σταλμένο στο ειδικό γραφείο του ΟΗΕ όπως θα έπρεπε. Το αυτό αφορά και τη Κύπρο, αφού μόνο τα νότια σύνορα της ΑΟΖ της με την Αίγυπτο είναι οριοθετημένα, όπως και αυτά με το Ισραήλ. Έτσι εξηγείται και γιατί η Κύπρος δεν οριοθέτησε και την ΑΟΖ της με την Ελλάδα. Γιατί η Ελλάδα δεν ήθελε.
Στα διεθνή ύδατα η διέλευση είναι ελεύθερη. Υπό την έννοια αυτή ούτε οι έρευνες στην μη οριοθετημένη Ελληνική και Κυπριακή ΑΟΖ από κράτος ή ιδιώτη απαγορεύονται αλλά ούτε και η απαγόρευση από κανένα κράτος ή ιδιώτη σε αυτές επιτρέπεται κατά το διεθνές δίκαιο.

Συνεπώς, αυτά που κάνει και λέει το υπ. Εθνικής Άμυνας για τη Τουρκία σε σχέση με τις τουρκικές έρευνες στο Βόρειο Αιγαίο στερούνται κάθε επιστημονικής και πολιτικής σοβαρότητας. Το σωστό είναι να υπάρξει οριοθέτηση της Ελληνικής ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας με χάρτη (τα περί προκήρυξης είναι τρίχες), κάτι που δεν υπάρχει και μετά η Ελλάδα να ασκήσει τα δικαιώματά της.
Το τελευταίο ερώτημα γίνεται δυσκολότερο από το γεγονός ότι η Κύπρος δεν έχει οριοθετήσει την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα της οπότε κανένας δεν ξέρει τί ανήκει και σε ποιόν.
Η Κύπρος έχει οριοθετήσει την ΑΟΖ της με το Ισραήλ και την Αίγυπτο αλλά με την Ελλάδα για «άγνωστο» λόγο δεν τα κατάφερε. Αποτέλεσμα είναι τα κοιτάσματα και της Ελλάδας και της Κύπρου α) να είναι μέσα σε διεθνή ύδατα σε ανοιχτή θάλασσα χωρίς να είναι μέσα σε ΑΟΖ ή σε υφαλοκρηπίδα και β) να είναι εκμεταλλεύσιμα μόνο όσα κοιτάσματα είναι πάνω στα σύνορα με χώρες με τις οποίες υπάρχει συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες. Ούτε αυτό όμως δεν νομιμοποιεί πλήρως τα κέρδη και τις απαιτήσεις των δύο χωρών από εξορύξεις, γιατί εξαρτάται από το μέγεθος του κάθε κοιτάσματος.
Σε διεθνή ύδατα (ανοιχτή θάλασσα) για να γίνουν εξορύξεις απαιτείται άδεια από ειδικό γραφείο του ΟΗΕ, κάτι που δεν έχει γίνει.
Ελλάδα και Κύπρος μιλούν παντού για διεθνές δίκαιο χωρίς να το εφαρμόζουν! Κανένα ανώτατο δικαστήριο της Ελλάδας δεν πρόσεξε τις συμβάσεις; Τις ΑΟΖ μεταξύ τους οι καραγκιόζηδες, γιατί δεν τις οριοθετούν; 
Από την άλλη πλευρά ένα περίκλειστο κράτος δικαιούται να έχει ΑΟΖ ακόμη και αν δεν έχει ακτές στη θάλασσα. Περίκλειστα κράτη είναι η FYROM, το Κόσσοβο (?) και φυσικά η Σερβία. Αυτά τα κράτη μπορούν να αποκτήσουν ΑΟΖ στο Αιγαίο με ότι άλλο συνεπάγεται.
Τα κέρδη από τα κοιτάσματα της εν δυνάμει Ελληνικής και Κυπριακής ΑΟΖ είναι άγνωστο πως θα διανέμονται, αφού αυτά είναι σε διεθνή ύδατα. Σε διεθνή ύδατα επικρατούν άλλοι κανονισμοί κατά το διεθνές δίκαιο .
Για όσους θέλουν να διαβάσουν το νόμο στη πλήρη του μορφή, σας τον παραθέτουμε  στα Αγγλικά. Link

Στα Ελληνικά, το πλήρες κείμενο του νόμου μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Αυτά θα πρέπει να είναι γνωστά στα υπουργεία εξωτερικών Ελλάδας, Κύπρου και Τουρκίας, όπως και στους δανειστές της Ελλάδας και της Κύπρου.  Όλα αυτά επιτρέπουν στη Τουρκία να ζητάει και να κάνει με τη σειρά της ότι πιστεύει δικαιότερο. Τα λάθη αυτά τα έχουν ξαναγίνει και πληρώθηκαν.

 

Ο Νόμος της Θάλασσας (1982). Αφορά την ΑΟΖ, την υφαλοκρηπίδα, την αλιεία, τον ορυκτό πλούτο στη θάλασσα κλπ.

Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Μην τολμήσουν να αγγίξουν την …χαρτόκουτα μου, γιατί θα τους πάρει ο διάολος.




Το απεκάλυψε ο δημοσιογράφος Ραλφ Σίνα σε σχόλιο-ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες για το online πρόγραμμα του πρώτου καναλιού της γερμανικής τηλεόρασης (ARD):
Πιο συγκεκριμένα:
“Η άφεση χρέους για την Ελλάδα αποτελεί προ πολλού μία πραγματικότητα, καθώς έχουν συμφωνηθεί μακρά περίοδος χάριτος και γελοιωδώς χαμηλά επιτόκια. Όσο σθεναρά κι αν αντιτάσσεται ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην επίσημη απομείωση χρέους πριν από τις γερμανικές εκλογές, οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα δουν, στην καλύτερη περίπτωση, να επιστρέφει ένα ελάχιστο ποσοστό των δανείων που έχουν χορηγήσει στην Ελλάδα. Αυτό το έχουν συνειδητοποιήσει όλοι. Για την Αθήνα η ΕΕ έχει γίνει προ πολλού μία ένωση μεταφοράς πόρων. Το τρέχον, τρίτο πρόγραμμα βοήθειας θα πρέπει να αντικατασταθεί τον επόμενο χρόνο από ένα τέταρτο (δηλαδή 5ο Μνημόνιο- πρόγραμμα βοήθειας. Σε διαφορετική περίπτωση η κρατική χρεοκοπία είναι προγραμματισμένη.
Και αυτό γιατί η Ελλάδα δεν θα έχει, σε εύλογο χρονικό διάστημα, την απαραίτητη αξιοπιστία για να σταθεί στις αγορές. Όλες οι προβλέψεις της Κομισιόν για τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας αποτελούν, εδώ και χρόνια, απλό ευχολόγιο. Οι προσπάθειες για περικοπές και οι φορολογικές επιβαρύνσεις των τελευταίων ετών, καθώς και η άνθηση του τουρισμού δεν αλλάζουν το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της χωρίς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις”.
Όπως αντιλαμβάνεσθε τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων αφ΄ενός μεν θα γνωρίσουν απίστευτη υποτίμηση-σοκαριστική σχεδόν για τον πολιτισμένο κόσμο-αφ΄ετέρου οι Έλληνες θα μπουν επιτέλους στο πετσί του ρόλου για τον οποίο είναι γεννημένοι: Αυτόν του σερβιτόρου της Ευρώπης.
Στο μεταξύ για να αντιληφθείτε ότι το διεφθαρμένο εγχώριο πελατειακό κράτος αναγκάζεται να παραδώσει τα κλειδιά του στους ξένους το “Κουρδιστό Πορτοκάλι” σας δίνει μια είδηση που σοκάρει αλλά είναι ενδεικτική των όσων θα ακολουθήσουν.
Γερμανοί οικονομικοί επιθεωρητές αλωνίζουν τα Υποθηκοφυλακεία των Κυκλάδων και όχι μόνο ώστε να εντοπίσουν τα ακίνητα Ελλήνων επιχειρηματιών, πολιτικών προσώπων, τραπεζιτών και λοιπών που αποτελούν την εγχώρια ελίτ και οι οποίοι βρέθηκαν με πλουτισμό που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις αυτό γίνεται ενόψει της χρεοκοπίας και οι ξένοι προσπαθούν να κατάσχουν όσα περισσότερα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας έναντι των δις ευρώ ελληνικού χρέους.
Ειδικά σε νησιά όπως η Μύκονος, η Πάρος, η Τήνος, η Σύρος, η Κύθνος οι Γερμανοί επιθεωρητές έχουν μείνει έκθαμβοι από τον πλούτο της εγχώριας ελίτ.

Αυτό που ζητά ο Σόιμπλε, μόνο γενίτσαροι μπορούν να το προσυπογράψουν

 

Κάθε εργάσιμη ημέρα κλείνουν κατά μέσο όρο 100 επιχειρήσεις



 

ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΚΟΛΠΑ ( με το αζημίωτο ) ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΕΡΥΘΡΟ ΣΤΑΥΡΟ, ΛΙΣΤΕΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ, ΚΛΠ !!!

Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Τα ταξί απεργούν;

Γαλλία. Επιστροφή στον δεξιό βόθρο


Ο νέος ....κεντρώος πρόεδρος της Γαλλίας, διόρισε σήμερα στη θέση του πρωθυπουργού τον δεξιό Εντουάρντ Φιλίπ, δεξί χέρι του πρώην πρωθυπουργού της Γαλλίας, Αλέν Ζιπέ, με τον οποίο ο ΜΑΚΡΟΝ έκανε βουβή προεκλογική συμμαχία..
Ποιος είναι ο ΑΛΕΝ ΖΙΠΕ “μέντορας”  του  νέου πρωθυπουργού;  
Από όπου και να τον πιάσεις βρωμάει.
Το 1995, ως αντιδήμαρχος του Παρισιού υπό τον Ζακ Σιράκ, ο Ζιπέ εγκρίνει την εκμίσθωση πολυτελούς διαμερίσματος, ιδιοκτησίας του δήμου, στην αριστοκρατική οδό Ζακόμπ του Σεν Ζερμέν ντε Πρε, στον γιο του Λοράν, έναντι εξευτελιστικού ενοικίου. Εξάλλου, οι αποκαλύψεις της εφημερίδας Canard Enchaine δείχνουν ότι ο Ζιπέ –όπως και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη του γκολικού κόμματος– απολαμβάνει ανάλογης προνομιακής μεταχείρισης. Το ενοίκιο του –ιδιοκτησίας του δήμου– διαμερίσματος του Ζιπέ στην ίδια οδό, με εμβαδόν 189 τ.μ., του κοστίζει λιγότερο από 2.000 ευρώ τον μήνα.
Η υπόθεση αυτή, εκείνη της απόδοσης μισθών για πλασματικές θέσεις εργασίας στον δήμο και ακόμη μία, για παράνομη χρηματοδότηση του RPR, τον οδηγούν στο εδώλιο.  
Το δικαστήριο του Παρισιού, του επέβαλε ποινή δεκαοκτάμηνης φυλάκισης με αναστολή και πενταετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για κατάχρηση δημόσιου χρήματος.
H καταδίκη του κ. Ζιπέ αφορά και τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στη δημιουργία εικονικών θέσεων εργασίας στο δημαρχείο του Παρισιού στις αρχές τις δεκαετίας του '90 για την καταβολή μισθών στο προσωπικό του κόμματος του κ. Σιράκ, που τότε ονομαζόταν RPR. Την εν λόγω περίοδο ο κ. Ζιπέ, που υπήρξε πρωθυπουργός της Γαλλίας από το 1995 μέχρι το 1997, διατελούσε χρέη οικονομικού διευθυντή του δήμου και γενικού γραμματέα του RPR. Θυμίζετε, ότι ο Σιράκ διετέλεσε δήμαρχος της γαλλικής πρωτεύουσας από το 1977 μέχρι το 1995.
Ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας, Αλέν Ζιπέ εμπλέκεται και σε σκάνδαλο παράνομης χρηματοδότησης του κόμματος. Στη δίκη, μαζί με τον Ζιπέ κατηγορούνται και 26 αξιωματούχοι του κόμματος και επιχειρηματίες.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, χρήματα από τα ταμεία του Δήμου του Παρισιού χρησιμοποιήθηκαν για αμοιβές μελών του γκολικού κόμματος. Την εποχή του σκανδάλου, δήμαρχος του Παρισιού ήταν ο Ζακ Σιράκ, ο οποίος κατείχε το αξίωμα για 18 χρόνια μέχρι το 1995 οπότε και εξελέγη Πρόεδρος τη Δημοκρατίας, ενώ ο Αλέν Ζιπέ, από το 1988 έως το 1995 ήταν αντιδήμαρχος υπεύθυνος για τα οικονομικά αλλά και γραμματέας του κόμματος. Και ο μεν Σιράκ, ως πρόεδρος της χώρας δεν διώκεται, ο πρώην πρωθυπουργός όμως βρέθηκε σε δεινή θέση. Πολλώ μάλλον που μεταξύ των κατηγοριών, οι οποίες τον βάρυναν, είναι και ότι ιδιωτικές εταιρείες κατέβαλαν μισθούς σε μέλη του γκολικού κόμματος που εργάζονταν στον Δήμο του Παρισιού.



Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

Γούτσου – γούτσου το μωρό μας.

Κυριακή 7 Μαΐου 2017

Από όλα έχει το αδελφάτο.




Και Rothschild μέσα, και OFFSHORE στις Μπαχάμες, και ναρκωτικά για gay, κι απ' όλα έχει ...αλλά δεν θα προλάβουν να κυκλοφορήσουν έγκαιρα. Ακόμα τα ξεψαχνίζουν αυτοί που ξέρουν Γαλλικά.
Δείτε εδώ

WikiLeaks: Έβγαλαν στο φως 9GB με email του Macron

Να κι οι καταθέσεις του Μακρόν στα νησιά του παραδείσου των offshores...

Related Posts with Thumbnails