Ψάχνοντας την ….μπάλα, Χάσαμε το… .γήπεδο.

«Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για επίτευξη αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας. Δώσαμε σκληρό αγώνα για να πείσουμε τους εταίρους ότι η προηγούμενη κατάσταση δεν ήταν βιώσιμη», ανέφερε κατά την ομιλία του στην ετήσια συνέλευση μελών του ΣΕΒ, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Yπογράμμισε ότι η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε συμβιβασμούς με τους δανειστές, προκειμένου να επέλθει μια συμφωνία που «θα επιλύει το μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο χρηματοδοτικό πρόβλημα της Ελλάδας». Kατήγγειλε ότι «υπάρχουν δυνάμεις που δεν θέλουν συμφωνία. Έχουν στα συρτάρια τους διχαστικά σχέδια για την Ευρώπη», και συμπλήρωσε. «Mε διαλυμένη την εσωτερική αγορά και κοινωνία δεν είναι δυνατό να βγούμε από την κρίση».

 Ίσως το μυαλό του το είχε στο ότι Κλείνουν 59 επιχειρήσεις και χάνονται 613 θέσεις εργασίας την ημέρα, λόγω αβεβαιότητας και καθυστέρησης αποφάσεων  με αποτέλεσμα να χάνονται 22,3 εκατ. ευρώ από το ΑΕΠ της χώρας, κάθε 24 ώρες.

Την ίδια ώρα μέτρα ύψους 5 δισεκατομμυρίων ευρώ προβλέπει το πολυσέλιδο σημείωμα που έχει συντάξει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με στόχο την άμεση επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές. Σύμφωνα με το «ΒΗΜΑ», στο κείμενο τίθενται οι προϋποθέσεις για να ξεκλειδώσει η βοήθεια από το EFSF προς την Ελλάδα εντός του Ιουνίου και να υπάρξει μια συνολική συμφωνία μέχρι το φθινόπωρο.
Συγκεκριμένα, η πρώτη προϋπόθεση είναι να γίνουν νόμος τα συμφωνηθέντα μέτρα, τα οποία περιγράφονται στην πρώτη λίστα του κειμένου ύψους 5 δισ. ευρώ περίπου, μέχρι τον Ιούνιο, ώστε να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό της διετίας 2015 - 2016.

Τώρα το πώς μπορεί να μπουν νέα μέτρα –φόροι  και να ευδοκιμήσουν σε μια διαλυμένη αγορά είναι από τα ανεξήγητα της υπόθεσης.  

Η προθυμοποίηση της Κομισιόν να παράσχει χρόνο στην Ελλάδα για να διαπραγματευθεί με τους δανειστές, δίνοντας της το περιθώριο μερικής εκταμίευσης κεφαλαίων εντός του Ιουνίου θέτοντας επίσημο χρονοδιάγραμμα στην Αθήνα για την επίτευξη συμφωνίας το φθινόπωρο είναι το τυρί στην φάκα.
Μπορεί με αυτόν τον τρόπο ο Τσιπρας να εξοικονομεί χρόνο έως το φθινόπωρο για όλα τα καυτά ζητήματα της διαπραγμάτευσης (εργασιακά, ασφαλιστικό) και ταυτόχρονα να αποφύγει τον κίνδυνο πιστωτικής ασφυξίας, αφού η φερόμενη ως πρόταση της Κομισιόν προβλέπει εκταμίευση, όμως με το να σκεπάζεις η να παρατείνεις την αβεβαιότητα, είναι ότι χειρότερο.
Ήδη οι διαρρέουσες προτάσεις περί   διατήρησης του ΕΝΦΙΑ, καθώς χαρακτηρίζεται ως ο πλέον αποδοτικός από πλευράς εισπραξιμότητας φόρος, και  αύξηση της έκτακτης εισφοράς στα ετήσια εισοδήματα πάνω από 30.000 ευρώ έφεραν τα πάνω – κάτω..

Το πλήρες σημείωμα Γιουνκέρ στο οποίο αναφέρονται τα μέτρα – προτάσεις , μπορείτε να το βρείτε εδώ. Εμάς μας φαίνεται αληθινό, παρά τις διαψεύσεις.

Οι λεγόμενες  εξαγγελίες της Θεσσαλονίκης μοιάζουν πλέον με όνειρο απατηλό, και γίνεται πλέον όλο και πιο ορατό το σενάριο ενός όχι και τόσο “βελούδινου” διαζυγίου με τα στελέχη της αριστερής πλατφόρμας, τα οποία εμμένουν στις δικές τους προεκλογικές δεσμεύσεις, όπως π.χ Κανένα κυρίαρχο κράτος δεν πουλάει αεροδρόμια, σιδηρόδρομο και λιμάνια για να πάρει δάνεια

Κλασικό παράδειγμα διαφωνίας οι σημερινές  δηλώσεις ΣΤΟ ΠΕΡΑΜΑ του Λαφαζάνη και της Κασιμάτη κατά της πώλησης του ΟΛΠ...

Όλα δείχνουν ότι οι του παρόντος πολιτικού συστήματος, και δεν ξέρουν, και δεν προλαβαίνουν να μάθουν, και δεν θέλουν να μάθουν πώς να κάνουν ανάπτυξη. Είναι όλοι μια παρέα και ενδιαφέρονται μόνο για δάνεια. Έτοιμα λεφτά να τα φάνε όπως οι προηγούμενοι  και …..να την κάνουν για…… Σευχέλλες.

Αφού η Ελλάδα δεν είναι σε καμία “συμφωνία” με την ευρωζώνη, με ποιά λογική πουλάει τα “ασημικά” της; Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι μνημονιακά μέτρα; Είναι. Το ΤΑΙΠΕΔ το θυμάστε; Zεί. Γιατί δεν έχει καταργηθεί ακόμη;

Αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά δεν σημαίνει αύξηση της τιμής των τουριστικών πακέτων; Αυτό δεν θα έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση του τουρισμού λόγω μείωσης της ανταγωνιστικότητας και φυσικά τη περαιτέρω μείωση του ΑΕΠ; Παίρνοντας πάλι δάνεια ή αναδιαρθρώνοντάς τα (προς το χειρότερο εννοείται) η Ελλάδα αντί να αυξάνει τις εξαγωγές και να μειώνει τις εισαγωγές τί κερδίζει; Τίποτα. Χάνει.

Τι είδους διαπραγμάτευση είναι μια διαπραγμάτευση στην οποία συμφωνείται μείωση του ΑΕΠ, άρα αναλογική σμίκρυνση της ρευστότητας στην οικονομία της; Αν η Ελλάδα χάνει, με τη διαπραγμάτευση που κάνει ή δεν ξέρει να κάνει η κυβέρνηση, τότε κάποιοι κερδίζουν. Η κυβέρνηση ποιόν εκπροσωπεί; Τους δανειστές;