Αν δείτε τέτοια είδηση μην την πιστέψετε. Στον ύπνο σας μόνο την είδατε ή σε παραίσθηση και πρέπει να μιλήσετε με τον ψυχολόγο σας. Ο Άκης Τζοχατζόπουλος δεν πρόκειται να πάει ποτέ φυλακή και η περιουσία του δεν πρόκειται ποτέ να δημευθεί. Μπορεί να γίνει κάποιο τρικ, να χάσει κάποια από τις βίλες που έχτισε από τις μίζες στο στρατιωτικό υλικό που παράγγελνε ως υπουργός Εθνικής Άμυνας (ή Εθνικής Προδοσίας), αλλά τίποτα πιο συναρπαστικό δεν πρόκειται να συμβεί.
Ο Άκης (λίγο αστείο όνομα για υπουργό Άμυνας, αλλά ας το ξεπεράσουμε αυτό) ξέρει τόσα πολλά για κάθε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που μπορεί, αν αποφασίσουν να τον «θάψουν», να πάρει μαζί του στον τάφο του το μισό «κίνημα» -- μη εξαιρουμένου και του αρχηγού του, του Γιώργου Παπανδρέου. Είναι τυχαίο ότι αυτός που κατηγορείται για τις περισσότερες καταχρήσεις στο ΠΑΣΟΚ, ήταν υποψήφιος για πρόεδρος του κόμματος; Αν εμείς οι αδέσμευτοι δημοσιογράφοι ξέρουμε έστω ένα 5% από το τι συνέβαινε στο ΠΑΣΟΚ (ή στη Νέα Δημοκρατία) καταλαβαίνει καθένας πόσα ξέρει ο Άκης. Κι όχι μόνο ο Άκης, αλλά και εκατοντάδες άλλα στελέχη και των δυο κομμάτων εξουσίας.
Καλά είναι τυχαίο ότι οι υποθέσεις Τζοχατζόπουλου, Μαντέλη και δεκάδων άλλων είναι γνωστές από το 1998; Αν ήταν οι μόνοι αμαρτωλοί, το κόμμα τους θα έπαιρνε την κεφαλήν τους επί πίνακι, θα έκανε κάθαρση και θα τελείωνε η υπόθεση σε μερικούς μήνες. Το ότι 12 χρόνια αργότερα συζητούμε γι’ αυτούς σημαίνει ότι οι απ’ έξω τρέμουν πιο πολύ από τον Άκη ή το Μαντέλη.
Τι να πούμε για τα παιδιά που έμεναν σε γκαρσονιέρες στην Κυψέλη και στα Κάτω Πατήσια ως το 1980 και μια δεκαετία αργότερα μετακόμισαν σε βίλες στην Εκάλη; Για το γνωστό και μη εξαιρετέο κ. Κατσιφάρα που δεν είχε πού την κεφαλήν κλίναι στο Τορόντο, αλλά δέκα χρόνια αργότερα είχε αρκετά κεφάλαια για να δανείσει ένα τεράστιο ποσό στον αρχηγό και φίλο του Ανδρέα Παπανδρέου για να καλυφθεί τυπικά η αγορά της ροζ βίλας. Μίλα στον Τορόντο για Κατσιφάρα ή στην Ευρώπη για Τζοχατζόπουλο και θα μάθεις την αλήθεια. Αλλά αν τα βάλει μαζί τους το κόμμα, το συνέτριψαν με μια κίνηση, γιατί ξέρουν για τον καθένα από ιδρύσεως κόσμου κάθε λεπτομέρεια.
Από καιρό σε καιρό οι ηγέτες κάνουν μερικές κινήσεις αποκεφαλισμού κάποιων στελεχών. Μην τους πιστεύετε, εικονική πραγματικότητα είναι, παιχνίδι στημένο για τις μάζες και τίποτα άλλο. Το πραγματικό σκηνικό θα ήταν: φυλακή, δήμευση της περιουσίας για κάποιον που ήταν καταχραστής, πρόδωσε το κόμμα, ζημίωσε το λαό. Είδατε έστω έναν πολιτικό να τιμωρηθεί για δισεκατομμύρια που λείπουν από το δημόσιο ταμείο, -- που δεν τα πήρε βέβαια, ούτε μπορούσε να τα πάρει, ο συνταξιούχος και ο μεροκαματιάρης, αλλά τώρα πρέπει να τα πληρώσει; Δεν είδατε, ούτε θα δείτε. Ο Καραμανλής εκλέχτηκε ανεμίζοντας το γιαταγάνι της τιμωρίας για το αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ, το Χρηματιστήριο, το Κτηματολόγιο, τα Ολυμπιακά έργα. Ούτε μια σταγόνα αίματος δε χύθηκε.
Στη χειρότερη περίπτωση όταν ένα κόμμα ζοριστεί διαγράφει κάποιο στέλεχός του. Ουσιαστικά του λέει: «Καλά έφαγες, καλά ήπιες, αλλά το παράκανες, οφείλω να κάνω ότι δε σε ξέρω», ενώ πραγματικά θα έπρεπε να του πει: «Δε θα σε αφήσω σε χλωρό κλαρί αν δεν επιστρέψεις στο λαό όσα του έκλεψες». Αυτό είναι επιστημονική φαντασία για τα ελληνικά κόμματα εξουσίας, όπου η αρχή φαίνεται να είναι: «Φάε όσο μπορείς, αλλά πρόσεχε μη σε πιάσουν με τη γίδα στον ώμο γιατί τότε με λύπη μου θα αναγκαστώ να σε ...διαγράψω!»
Αν πρόκειται να γεμίσουν οι φυλακές δε θα είναι από Άκηδες ή Μαντέληδες ή Ρουσόπουλους. Θα είναι από άλλους μικρο-απατεώνες που ρήμαξαν κι αυτοί τον κοσμάκη, όπως γιατροί στην Πάτρα, εφοριακοί, μεσαίοι επιχειρηματίες, που όμως έδρασαν μεμονωμένα όχι ως μέρος μιας οργανωμένης πολιτικής απάτης, άρα είναι ουσιαστικά απροστάτευτοι. Φυσικά δε μιλάμε για τους μεγάλους κεφαλαιοκράτες, αυτοί ρυθμίζουν τους πολιτικούς, δε ρυθμίζονται από αυτούς, είναι οι μεγαλομέτοχοι της Τροϊκοκρατίας.
Αν λοιπόν δείτε ότι ο Τζοχατζόπουλος ή ο Μαντέλης ή ο Ρουσόπουλος ή ο Μαγγίνας μπήκαν φυλακή, καλύτερα να τρέξετε γρήγορα είτε στον οφθαλμίατρό σας ή ακόμα πιο σίγουρα στον ψυχίατρό σας. Το πρόβλημα είναι δικό σας και πρέπει να φροντίσετε την υγεία σας πριν είναι αργά. Εσείς κινδυνεύετε, οι άλλοι θα είναι μια χαρά νυν και αεί.
Όπως το 1998 έτσι και το 2018 θα συζητάμε θεωρητικά για τον Άκη, το Ρουσόπουλο και δεκάδες άλλους για να περνάει η ώρα μας.
Είμαι κι εγώ ένας άπιστος Θωμάς. Αν δε δω κάποιον πολιτικό να μπαίνει στη φυλακή, την περιουσία του να δημεύεται, αν δε δω το βίντεο εκατό φορές για να σιγουρευτώ ότι δεν ονειρεύομαι, όχι δε θα πιστέψω κανένα Γιώργο ή Κώστα για την τιμιότητά του. Ως τότε θα έχω κάθε δικαίωμα να πιστεύω το αντίθετο γι’ αυτούς, γιατί αυτό έχουν δείξει απαρασάλευτα οι αρχηγοί των κομμάτων τους επί δεκαετίες.
Γράφει ο Χρήστος Μαγγούτας, Τορόντο Καναδά
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου